به نقل از «فرارو»

جزئیات پهپاد انتحاری ساخت ایران

تاریخ انتشار: ۷ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۱۳۴۰۱

پهپاد‌های انتحاری آرش از جمله سامانه‌‎های پهپادی ارتقا یافته در حوزه مقابله با اهداف پدافندی، استحکامات، تأسیسات و مراکز کنترل فرماندهی دشمن محسوب شده که در ۲ نوع با قابلیت‌های ویژه توسط سازمان صنایع دفاعی وزارت دفاع ساخته شده است.

به گزارش فارس، پهپاد «آرش-۱» به جای پیشرانه جت از پیشرانه پیستونی نیرو گرفته و به‌عنوان یکی از پهپاد‌های انتحاری، ازسوی متخصصان ارتش طراحی و ساخته شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این پرنده با بهره‌مندی از جست‌وجوگر‌های متنوع قادر خواهد بود اهداف مختلف ثابت و متحرک را با دقت بالا هدف قرار دهد و لذا می‌توان گفت پهپاد «آرش» به دلیل داشتن بدنه دوکی شکل و بال‌های مثلثی، دوربردترین پهپاد انتحاری در ایران و جهان محسوب می‌شود.

مزیت دیگر این پرنده بدون سرنشین نسبت به سایر پهپاد‌ها این است که علاوه بر پرتاب از روی سکو، در یک پرتابگر جعبه‌ای نیز می‌توان آن را به سوی هدف پرتاب کرد و لذا این نوع از پرتاب موجب می‌شود شناسایی این پرنده از سوی دشمن کاهش یابد؛ بنابراین می‌توان گفت «آرش-۱» برای شناسایی موقعیت و مواضع دشمن پرنده‌ی بسیار مناسبی است. علاوه بر وجود چنین مزیت بزرگی در این پرنده، می‌توان این پهپاد را از مکان‌های مختلف یعنی هم از خشکی و هم از دریا برای انهدام هدف پرتاب کرد.

از مشخصات منحصر به فرد پهپاد آرش این است که توانایی انهدام هدف‌های ثابت و شناور را داشته و نیز یکی از مهمترین مشخصات این پرنده بدون سرنشین برد عملیاتی آن بوده که نسبت به پهپاد کیان بسیار افزایش یافته به‌گونه‌ای که برد عملیاتی آن بیش از هزار و ۷۰۰ کیلومتر است.

پهپاد «آرش-۲» نیز یکی از پهپاد‌های ایرانی با برد ۲۰۰۰ کیلومتری بوده که توسط متخصصان ارتش جمهوری اسلامی ایران طراحی و تولید شده است، «آرش-۲» که از یک موتور پیستونی بهره می‌برد، بدنه‌ای استوانه‌ای شکل با یک تیل عمودی دارد و دو بال آن در انتهای بدنه قرار گرفته‌اند.

این پهپاد از روش پرتاب به‌وسیله JATO استفاده می‌کند و همین امر آن را بی نیاز از باند برای پرواز کرده است. به این ترتیب پهپاد آرش قادر است از انواع پرتابگر‌های متحرک به سمت اهداف به پرواز درآید و این موضوع آن را به یک پهپاد راهکنشی با قابلیت تحرک بالا مبدل می‌سازد که به بهره‌برداران این پرنده امکان بکارگیری از آن در محیط‌های مختلف جغرافیایی را می‌دهد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۱۳۴۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایران می تواند پرتاب انسان به فضا را رقم بزند؟+ فیلم

یکی از جذاب‌ترین و پرمخاطب‌ترین موضوعات روز دنیا به با توجه به پیشرفت سریع علم و فناوری، حوزه فضایی است و کشور‌های زیادی با سرمایه گذاری‌های هنگفت در این عرصه فعالیت و با یکدیگر رقابت می‌کنند.

یکی از مهم‌ترین و حتی می‌توان گفت دشوارترین فعالیت‌های فضایی مربوط به پرتاب انسان است که البته کشور‌هایی که در این حوزه فعالیت دارند تعدادشان از انگشتان یک دست کمتر بوده و محدود به چین و آمریکا و روسیه می‌شود. کشورهایی چون ایران و هند نیز در جهت بومی سازی این اقدام و به نتیجه رساندن آن گام بر می‌دارند.

ایران نیز ۱۳ سال پیش با اعزام کاوشگر۴ نخستین گام عملی در اجرای پروژه ملی اعزام فضانورد ایرانی به فضا را برداشت، اما بعد از سال ۹۲ پروژه زیست فضای ایران تا پایان دولت دوازدهم متوقف شد.

پیرو همین موضوع و کسب اطلاعات بیشتر درباره عملکرد ایران در حوزه پرتاب انسان به فضا، گفت‌وگویی با حسن سالاریه، رئیس سازمان فضایی کشور داشته‌ایم.

سالاریه در پاسخ به سوال خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان مطرح کرد: در سال ۱۴۰۲ برنامه زیست فضا را با پرتاب اولین کپسول که کپسول ۵۰۰ کیلوگرمی بود آغاز کردیم. متعاقب این پرتاب، قراردادی را برای ساخت یک کپسول با جرم بالاتر و قابلیت‌های بهتر نظیر سیستم کنترل، ناوبری و هدایت پذیری که جزو لاینفک کپسول‌های زیستی می‌شود، منعقد کردیم که ان‌شاءالله ساخت و پرتاب موفقیت آمیز آن، مسیر را برای ساخت کپسول‌های پیشرفته‌تر باز می‌کند.

او ادامه داد: اگر برنامه ما بدون مشکل پیش برود ظرف چهار، پنج سال اینده می‌توانیم به کپسول‌هایی برسیم که قابلیت حمل انسان را هم دارد. قابلیت حمل انسان یعنی کپسول به لحاظ جرمی و شرایط زیستی که داخل آن فراهم است، مورد تایید باشد. همچنین قابلیت‌های معمول که همان هدایت و کنترل و ناوبری است را دارا باشد.

او با اشاره به پیچیدگی‌های کپسول زیستی با قابلیت پرتاب انسان و ویژگی‌هایی چون قابل برگشت بودن که باید دارا باشد، بیان کرد: اگر طبق برنامه پیش رویم و منابع لازم برای این کار به موقع تخصیص پیدا کند و دچار مشکلات و پیچیدگی‌های فنی که به طور طبیعی در چنین مسائلی ممکن است پیش بیاید، نشویم؛ به نظر می‌رسد ظرف  ۴، ۵ سال آینده موشک هایی با قابلیت حمل انسان خواهیم داشت. اما این مسیری است که فراز و نشیب‌های زیادی دارد و ممکن است مسائلی پیش بیاید که برنامه ما یکی دو سال با توجه به موانعی که ممکن است پیش بیاید به لحاظ فنی یا تکنولوژی عقب بیفتد یا حتی ممکن است توفیقات خوبی حاصل شود و در برنامه جلو بیفتیم.

او در پاسخ به سوال خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان درباره  اینکه آیا در حال حاضر نیروی انسانی برای پرتاب به فضا وجود دارد یا آموزش داده می‌شود یا خیر، بیان کرد: در حال حاضر خیر  اما در برنامه هست که این هم اتفاق بیفتد. ان‌شاءالله به محض اینکه به جمع بندی برسیم اطلاعات خوبی را در این باره در اختیار مردم قرار می‌دهیم.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم